Foglarna pä söen

Þessi skemmtilega sænska þjóðvísa varð til dásamlega sumarnótt í Trékyllisvík fyrir skemmstu.

Har du aldrig set foglarna pä söen
Har du aldrig set foglarna pä söen
Jeg synger allt som jeg kann
Men de shittar kun pä mann
Har du aldrig set foglarna pä söen

Jeg synger allt som jeg kann
Men de shittar kun pä mann

Har du aldrig set foglarna pä söen

Brattur brá sér í líki sænsks vísnaskálds og orti um það þegar kríurnar reyndu að kúka á hann og samferðafólkið.

Leikið var undir á spiladós.
.

 

.

Vont en það venst !

Þetta finnst mér nú bara hræsni í Framsókn og Borgaraflokknum. Halda líklega að þeir geti unnið nokkur % í vinsældum með svona tillögu.

Það er aðeins ein fær leið í Icesave málinu og hún er sú að samþykkja samninginn. Við verðum að borga skuldir "okkar" þó þær séu í raun ekki okkar heldur fáeinna auðmanna. Það er súrt í broti að þurfa að gera þetta svona en örugglega skárra en það sem mun  gerast ef við borgum ekki þessar skuldir.

Hrunið mun einnig fyrst hefjast ef Icesave samningurinn verður felldur. Við fáum ekki frekara lán frá AGS og ekki frá Norðurlöndum.

Eignir okkar verða teknar upp í skuldir hvar sem í þær mun nást og við hættum að geta flutt inn vörur... förum bara að éta sel, hval og hrossakjöt... með njólauppstúf...

Verði okkur að góðu !
.

 

.

 

Þjóðaratkvæðagreiðslu um Icesave

Hefjum Lóuveiðar strax !

Ég held við ættum líka að huga að öðrum dýrum sem eru að éta frá okkur matinn og trufla okkur mannfólkið á allan hátt.

Lóan er mesti skaðræðisgripur og hljóðmengunarvaldur.

Hver kannast ekki við það að vera staddur úti í náttúrunni í blankalogni og sól... þögnin er yndisleg... en allt í einu rífur skaðræðis dirrindí dirrindí þögnina og bókstaflega ærir mann.

Lóan étur síðan fleiri hundruð tonn á ári af allskonar flugum og pöddum sem silungurinn í ánum hefði annars étið. Við veiðum minna af silungi og þurfum því að kaupa meira af pizzum.

Bleikjustofninn í ánum er að hrynja samkvæmt nýjustu fréttum.

Við verðum því að hefja Lóuveiðar strax á morgun annars endar þetta með að hún étur okkur út á gaddinn.

Ég er virkilega orðinn langreiður út í þessa Lóu.
.

 

.

Fyrstu langreyðarnar í land

30 mínútur með mér.

Ég ákvað í gær að fá mér frískt loft. Rak nefið út um dyrnar og sá að það hafði stytt upp. Hlýtt var úti og blankalogn. Ég sleppti því að fara í regngallann eins og ég hafði upphaflega hugsað mér.

Ég gekk niður í fjöru sem er rétt hjá heimili mínu. Gríðarlega falleg klettaströnd sem ég hafði ekki hugmynd um að væri til áður en ég flutti í nágrenni við hana.

Þegar ég kom niður í fjöru sjá ég fyrst stóran loðinn kött sem lá í makindum í klettahlíð. Hann reis upp þegar hann varð mín var og við horfðumst í augu. Ég var nokkuð viss á að þarna var pabbi kettlingana kominn. Hann var nauðalíkur einum þeirra, eða einn þeirra honum. Virðulegur og fallegur köttur með stríðnisglampa í grænum augum.
.

 

.

Ég hélt áfram að kletti sem skagaði fram í sjóinn. Klifraði upp hann og settist á fremstu snös.
Stelkur kom fljúgandi. Ég hugsaði að hann væri alveg með það á hreinu hvert hann væri að fara þessi. Vængirnir báru hann ákveðið eftir haffletinum og hann stefndi upp í land.

Þá kom ég auga á skarf á smá skeri. Skarfurinn sá var að reyna að þurrka vængina í gríð og erg.
Utar á flóanum var líklega himbrimi. Var ekki með sjónauka en sé skrattakollinn vel frá mér (en aldrei að mér, eins og kunningjarnir segja).
Æðarkolla kom syndandi meðfram klettaströndinni og fjórir unga henni við hlið. Gaman að sjá hvernig fjölskyldan féll vel að þara og grjóti sem varði hana fyrir ránfuglum.
Nokkra skothvelli heyrði ég af og til. Leiðinda hávaði sem truflaði þessa helgu stund.

Allt í einu opnaðist himinninn og þvílík rigning, þvílík demba. Minnti mig á Demja Demja fótboltamanninn sem við Sir Alex keyptum fyrir nokkrum árum. Einu mistökin sem ég man eftir að við höfum gert á ferlinum, félagarnir.
.

 

.

Ég fikraði mig niður eftir blautum klettinum og hálf hljóp heim.
Leit við og sá að skarfurinn var búinn að leggja vængina niður. Hann hafði gefist upp.

Þessar 30 mínútur sem ég átti þarna með sjálfum mér voru bara miklu viðburðaríkari en ég hafði reiknað með áður en ég lagði af stað.

Kom heim með hreina sál... en blautur að utan og skítugur.

Þetta var mjög skemmtileg, stutt ferð með sjálfum mér.
Þið ættuð bara að prufa að vera með mér þegar ég er einn.

 

Hvenær dó Jón ?

Í tilefni 17. júní.

 Kennarinn:

Hvenær dó Jón Sigurðsson ?

Nemandinn :

Ó, er hann dáinn ? Ég vissi ekki einu sinni að hann hefði verið veikur.
.

 

.

Allt á fullu

Já ég er búinn að setja niður gulrætur og náttúrulega kartöflur. Það verður því gulrótarterta á borðum mínum í haust að sjálfsögðu.

Lager ísskápurinn er líka orðinn troðfullur af sultu. Ég verð þó að viðurkenna að ég kom ekki mikið nálægt sultugerðinni en ég ætla að koma töluvert við sögu að borða rabarbarasultuna með lambalæri og pönnukökum á næstunni.

Svo er spurning hvort maður fari ekki út í frekari ræktun?  Stækka matjurtareitinn og setja kraft í framleiðsluna.

Nágranninn er lögga svo allt verður nú þetta að vera lögum samkvæmt.
.

.

Þið tókuð eftir því að ég talaði um "Lager ísskápinn"... jú sko sá gamli var ekki alveg að gera sig, hillurnar í hurðinni löngu horfnar svo það var keyptur nýr ísskápur... en þeim gamla var ekki hent. Hann er nú bara fram í þvottahúsi og tekur umframbirgðir sem kunna að myndast... og getur geymt hugsanlega matjurtir í framtíðinni... ég er tilbúinn í slaginn þarf bara að skipta um kennitölu... kannski sel ég svo löggunni smávegis á svörtu...

Mig langar að helst að rækta sætar kartöflur... ég er orðinn leiður á þessum ljótu...
.

 

.

Matjurtafræ seldist upp og sendingar beðið

Júní blues

Ég á ekki fyrir salti í grautinn minn
Á ekki fyrir salti í grautinn minn
Á ekki fyrir salti
Og hvað þá Egils Malti
Á ekki fyrir salti í grautinn minn.

Ég á ekki fyrir bót á rassinn minn
Á ekki fyrir bót á rassinn minn
Á ekki fyrir bót
Og brókin hún er ljót
Á ekki fyrir bót á rassinn minn

Ég á ekki fyrir hettu á hausinn minn
Á ekki fyrir hettu á hausinn minn
Á ekki fyrir hettu
Og ekki sígarettu
Á ekki fyrir hettu á hausinn minn

Ég á ekki saltkjöt og baunir né túkall
Á ekki saltkjöt og baunir né túkall
Á ekki saltkjöt
Og engin spariföt
Á ekki saltkjöt og baunir né túkall

Nú einmana ég geng um stræti og torg
Einmana ég geng um stræti og torg
Einmana ég geng
Skakkur og  í keng
Einmana ég geng um stræti og torg
.

 

.

Er sólin í fýlu ?

Í gær setti ég upp rúllugardínu til að vakna ekki við það (of snemma) að blessuð sólin skini ekki í andlitið á mér á hverjum morgni.

Þegar búið var að setja gardínurnar upp og rúlla niður þá var nú spennandi að fara að sofa og sjá hvernig svefninn yrði og ekki síst vöknunin.

Ég sofnaði eins og skot þrátt fyrir að vera töluvert spenntur.

En þá hófst merkilegur draumur :

Mig dreymdi að ég var ásamt fleira fólki staddur rétt hjá stóru húsi í framandi umhverfi.
Við höfðum einhverjar áhyggjur af himninum. Það var eins og eitthvað lægi í loftinu. Allt í einu sprakk sólin og niður rigndi litlum stykkjum úr henni í öllum regnbogans litum og eitt þeirra lenti á jörðinni rétt hjá okkur.

Við flúðum inn í stóra húsið hálf skelkuð. Eftir sprenginguna varð himininn mattur. Það var hvorki nótt né dagur. Engin vissi á hverju mætti eiga von. Út um gluggann sá ég hvar fólk í stórum hópum hóf að ganga upp bratt fjall sem var beint fyrir ofan húsið. Mér fannst þetta ekki vera rétt ákvörðum hjá fólkinu og við sem vorum eftir í húsinu ákváðum að bíða átekta og vera eftir.

Daginn eftir (það var reyndar hvorki nótt né dagur) þá tók ný sól að skína og mikil fagnaðarlæti brutust út.

Nú er ég sem sagt vaknaður eftir þessa skrýtnu nótt. Ætlaði að fara að fúaverja smávegis í dag og slá garðinn en það rignir... skyldi sólin vera í fýlu út í mig?
.

 

.

 

Ég er svo fyndinn

Ég er "Fynd-yndis-maður" ég hef yndi af fyndni, ekki síst minni eigin.

Ég get verið alveg ofboðslega fyndinn. Það sem getur oltið upp úr manni, það eru nú meiri ósköpin.

Sem dæmi get ég sýnt ykkur brandara sem ég var að búa til.

Hvað sagði reykurinn þegar hann var að flýta sér ?

Nú verð ég að rjúka !!!
.

.

Það er svo skemmtilegt að vera ég.

Kjánalegur

"Ef á þig er ráðist þá skaltu ráðast til baka með tvöföldu afli"

Hvar skyldi Sigurður G. Guðjónsson hafa lært þessa aðferð ?

Jú, þetta er mottóið hans Jóns Ásgeirs en þeir kumpánar hafa eflaust mallað ýmislegt saman í eldhúsi Stöðvar 2 í gegnum tíðina.

Sigurður virkar bara kjánalegur í þessum skrifum sínum.

Málflutningur Joly gagnrýndur