Mýs og menn

... var að keyra að norðan seinnipartinn í dag í myrkri... lenti nokkrum sinnum í því að mýs voru hlaupandi um á veginum... reyndi af fremsta megni að láta þær fara á milli hjólanna... ég fór að pæla í því af hverju þær voru að hætta lífi sínu með því að hlaupa um á þjóðvegi númer 1 og það um hávetur... af hverju voru þær ekki bara heima hjá sér að horfa á sjónvarpið og hafa það kósý með fjölskyldunni... fór síðan að hugsa; hvað skildu margar hagamýs búa í landinu... er einhver sem að skráir það og gerir músatalningar?

Músamálaeftirlitið, MME... held það geti verið skemmtilegt jobb að fara upp á heiðar um hávetur og telja hagamýs... sé mig í anda með aðstoðarmanni mínum sem mér finnst að ætti að heita Jónmundur og vera með þykk gleraugu...
.

 

.

Jónmundur er með skýrslublaðið.  Ég kem auga á mús... ein segi ég lágt... Jónmundur skrifar 1 í skýrsluna og hvíslar á mót; karl eða kona?  Karl, segi ég strax, því ég var búinn að læra að þekkja kyn hagamúsa í doktorsnámi mínu í The London House of Mouse... Jónmundur krossar við karl á eyðublaðinu...

Svo gerist ekkert... við sjáum ekki fleiri mýs... tjöldum okkar jöklatjaldi og hitum okkur kakó... Jónmundur er alltaf með kringlur með sér og sviðakjamma... ég er með kalda kjúklingaleggi og Burtons Homeblest, gott báðum megin, í eftirmat... við skríðum ofan í svefnpokana eftir matinn...

Af hverju er karlkyns köttur kallaður högni og kvenkyns köttur læða? spyr Jónmundur... Hann er enn með lambhúshettuna grænu sem hún Laufdís frænka hans gaf honum þegar hann varð fimmtugur...

Af hverju heitir ekki karlkyns mús bara  lögni og kvenkyns mús snæða hélt Jónmundur aðstoðarmaður minn áfram... Jónmundur, lestu bókina sem þú komst með, svaraði ég, því Jónmundur gat talað út í það óendanlega þegar hann byrjaði.

Ég lokaði augunum og reyndi að sofna... eftir langa stund sagði Jónmundur, vonandi finnum við aðra mús á morgun... já Jónmundur ég vona það líka svaraði ég...

Ég lá smá stund vakandi eftir þetta og hugsaði; Mikið rosalega getur þetta verið stressandi starf...
.

 

.

Draumurinn

Í algjöru tímaleysi
lá ég hjá þér
Hvísluðum orðum sem hvort öðru gáfum

Ég elskaði allt sem að 
sagðir þú mér
Í faðmlögum vöktum og sváfum

Andlit þitt fríða,
augun þín skær
Og ilmandi dökkir lokkar

Aldrei mátt hverfa
sem ert mér svo kær
Úr fallega draumnum okkar
.

.

Benitez að fara á taugum?

Úpps... nú er skotið úr glerhúsi... ef menn ná ekki árangri á vellinum þá tala menn bara tóma tjöru til að beina athyglinni frá fótboltanum. Benitez er orðinn verulega hræddur við United og sér fram á hefðbundna baráttu um 4. sætið, nú við Aston Villa.

Veit ekki betur en að í gegnum tíðina hafi allir dómarar og enska knattspyrnusambandi reynt allt til að koma í veg fyrir að United vinni deildina... sem auðvitað tekst aldrei, því besta liðið vinnur náttúrulega alltaf á fótboltavellinum.

Ég vísa því þessum ummælum Benitez til föður- og móðurhúsanna því hann er virkilega kominn á hálan ís... enda glottir Sir Alex bara að honum...

.

.

Benitez skýtur enn á Manchester United

Angantýr

... einu sinni var maður sem hét Angantýr. Hann safnaði olíulömpum...

Angantýr var stórvaxinn og frekar grófur í andliti. Hann var eins og klettur í framan, ef þið skiljið mig.
Hann var því sem mætti kalla stórfríður.

Angantýr var aldrei kallaður Angantýr litli þegar hann var lítil, því hann var eiginlega aldrei lítill.

Angantýr hafði mjög gaman af því að bjóða til sín fólki í mat. Hann bjó annars einn og hafði aldrei verið við kvenmann kenndur, en var samt oft kenndur.

Hann bauð venjulega Magnúsi skósala, Mundu í  Bakkagerði, Harry heilbrigða, Sæmundi bæjarritara og Steinhelgu í sjoppunni. Þetta var kjarninn af því fólki sem komu í veislurnar hans Angantýs. Stundum kom þó fyrir að Bjössi brjálaði og Baldur krati komu líka. En það var eingöngu þegar Munda í Bakkagerði komst ekki. Munda þoldi ekki Bjössa brjálaða og Baldur krata af því hún var vinstri græn. Bjössi brjálaði var hinsvegar Sjálfsstæðismaður og Baldur krati Framsóknarmaður.
.

 

.

Í veislunum bauð Angantýr upp á brauðsneiðar. Hann smurði þær með majonesi og stappaði sardínur ofan á, ýmist sardínur í olíu eða sardínur í tómat.
Brauðsneiðarnar skreytti hann með steinlausum sveskjum sem hann skar í sundur ásamt gulri papriku í sneiðum.
Með brauðinu bar hann fram heit Jasmine hrísgrjón og Cantonese sósu frá Uncel Ben.
Með matnum var drukkið heimabruggað hvítvín, Mjói Munkurinn, sem Angantýr var orðinn nokkur sleipur í að gera.

Í desert hafði Angantýr alltaf rabbarbaragraut með rjóma.

... einu ljósin sem notuð voru í húsinu á þessum kvöldum voru olíulamparnir sem hann átti og hafði safnað... lampi í hverju herbergi og nokkrir í eldhúsi og borðstofu.
.

 

.

Einu sinni þegar þau voru sest til borðs var bankað á útidyrnar. Á tröppunum fyrir utan voru Bjössi brjálaði og Baldur krati,  greinilega vel slompaðir.

Ég get ekki hleypt ykkur inn núna, hún Munda í Bakkagerði er hérna, sagði Angantýr við þá félaga.

Láttu ekki svona sagði Baldur krati, við vorum að koma frá Köben og keyptum handa þér lampa í safnið.
Bjössi brjálaði rétti honum lampa sem var sá fegursti sem Angantýr hafði nokkru sinni séð.

Hann hélt á lampanum og það var glampi í brúnu augunum hans... komið þið inn félagar... við skulum vona að friðurinn haldist...

Þeir gengu inn í stofu. Hárin á Mundu í Bakkagerði risu stíf upp í loftið þegar hún sá hverjir voru mættir á svæðið. Hún hentist upp úr stólnum og greip kápuna með sér... nú er ég farin fyrst þessir ísbirnir eru komnir... hvæsti hún og strunsaði framhjá þeim með bægslagangi... kápan flaksaði út í loftið og lenti á nýja lampanum hans Angantýs... hann flaug upp í loftið... Harry heilbrigði var heilbrigður í hugsun og snöggur. Hann spýttist eins og gormur upp úr stólnum og sveif á eftir lampanum... hann náði að grípa hann þar sem hann var að lenda á borðinu fyrir framan andlitið á Steinhelgu í sjoppunni... eftir lendinguna lá Harry heilbrigði á matarborðinu með olíulampan frá Köben í höndunum og horfði beint í augun á Steinhelgu sem brosti sínu blíðasta og kroppaði sardínur af enni hans...
.

 

.
Níu mánuðum seinna eignaðist Steinhelga í sjoppunni barn... fallegan dreng sem skírður var Angantýr...
Magnús skósali og Sæmundur bæjarritari sátu brosandi á fremsta bekk í kirkjunni við skírnarathöfnina, aðrir sátu aftar...

United efstir - tæknilega

.. .jæja, Manchester United komnir í efsta sætið, tæknilega... þurfa bara að vinna þessa þrjá leiki sem þeir eiga inni á Liverpool... kökubiti...

Sigurinn á Chelsea á morgun er sá fyrsti í langri sigurgöngu sem endar með að bikarnum verður lyft í vor.

.

 

.

Markalaust hjá Stoke og Liverpool

Randver rykmaur

... einu sinni var rykmaur sem hét Randver... hann var allaf uppnefndur Koddaver...

Hann var markvörður í fótbolta. Hann var EKKI betri en Engin í markinu.
Uppáhalds lagið hans var Dust in the wind.

Lýkur svo þessari skemmtilegu sögu af Randver rykmaur.

.

.

Glitský og getraun

... fögur sjón á himninum í morgun... en til hvaða staðar á Íslandi var ég að fara...?

.

 

.

.

 
.

.

 

.

.

 

.

Kirkjan á staðnum. 

.

.

Þekktasti staður bæjarins.
.

 

.

Gosdrykkur fyrir ketti

Nú er maður allur í markaðspælingum og hvað hægt væri að gera sniðugt í kreppunni.
Það er bara búið að finna allan fjandann upp, ekkert eftir... nema ef vera skildi gosdrykkur fyrir ketti.

Hér er auglýsing frá markaðsdeildinni.

Ef kisi þinn er þyrstur
þurrbrjósta sem tvistur
Bjóddu honum hratt
Kaldan svalan Bratt
.

 

.

Ég er að leita að fjárfestum til að koma með mér í dæmið. Þetta á eftir að gera það gott, ég segi ykkur það.

Hringurinn

... hafið þið velt því fyrir ykkur að jólin eru að nálgast!

Um leið og hringurinn lokast, þá byrjar sá næsti. Um leið og maður hefur matast hættir maður að vera svangur (ef maður hefur þá fengið nægju sína) en svo styttist í það að maður verður svangur aftur... ótrúlega skrítið...

Maður vaknar aftur og aftur. Sofnar aftur og aftur. Sólin kemur á loft, sólin sest. Það rignir og það styttir upp.

Það er þessi hringrás sem gerir það að verkum að við þrífumst.

Hugsið ykkur ef við værum alltaf vakandi, já eða sofandi... hugsið ykkur ef það væri alltaf sól... úff hryllileg tilhugsun... hugsið ykkur ef maður borðaði bara einu sinni, rétt eftir fæðingu og yrði saddur að eilífu...
.

 

.

Það er kannski ekki mikil tilbreyting í því að vakna, fara í vinnuna, borða, sofa. Aftur og aftur og aftur og aftur... en það er þó meiri tilbreyting í því heldur en að vakna bara einu sinni um ævina og sofna bara einu sinni.

Tíminn er lítið þröngt hólf sem heitir "Núna" og þú ert í. Míkrósekúndu fyrir aftan þig er fortíðin. Þú getur ekki einu sinni troðið litlu tánni út úr hólfinu og aftur í fortíðina. Og ekki getur þú sparkað með stóru tánni út úr hólfinu og inn í framtíðina... þú ferðast bara í þessu hólfi sem æðir beint áfram, ekki til hliðar eða afturábak... nei bara beint áfram... hlustaðu á hvernig hlið tímans lokast fyrir aftan þig eitt af öðru...

Jæja, ég ætlaði að skrifa skemmtilega færslu... en endaði í hringiðu hugsana minna... vá, hvað ég get verið djúpur á stundum... næstum eins og Dolli Dropi...
.

.

 

Hænsnabúið

... einu sinni rak ég hænsnabú...

Það  var þannig, að þegar ég var strákur, þá vorum við alltaf að byggja kofa. Skemmtilegast af öllu var að kaupa lás á kofann þegar hann var tilbúinn.
Þá fórum við vinirnir í Mummabúð og keyptum okkur fallegan gylltan hengilás. Einu sinni keyptum við lásinn fyrst, áður en við byrjuðum að byggja. En það hefðum við ekki átt að gera, því þá var allur spenningurinn farinn úr málinu og kofinn var aldrei byggður.

En við þurftum að hafa not fyrir alla þessa kofa. Í eitt skiptið þá notuðum við kofa í tilraunaskini. Einn af okkur fór inn í kofann með tjörupappa og kveikti í honum þar. Við vildum komast að því hvað maðurinn þyldi reyk lengi. Ég held að enginn okkar sem þetta prufuðum hafi reykt sígarettur um ævina að neinu gagni, fengum okkar skammt þarna.
.

 

.

En svo ákváðum við að skaffa björg í bú og fá okkur hænur til að geta fært mæðrum okkar egg á hverjum degi. Við keyptum gamla hænu fyrir lítið af bónda einum. Eitthvað var hún treg að verpa. Þá föttuðum við það að hún þurfti hana. Við fórum og keyptum okkur glæsilegan hana. Eggjaframleiðslan jóks ekki mjög mikið við þessa fjárfestingu. Við prufuðum ýmiss húsráð, eins og að setja sítrónubelg undir hænuna. Einhver gárunginn hafi logið því að okkur að þá myndi hænan verpa mörgum eggjum á dag.
.

 

.

Við horfðumst því í augu við það að hænu greyið var bara orðin alltof gömul til að standa í því að bera heilt hænsnabú uppi.

Þá var farið á hjólum fram í sveit þar sem við keyptum okkur unga hænu. Nú skildi sko fyrirtækið fara að ganga.

En þessi unga var bara ungi og það kom ekki eitt einasta egg undan henni. Stóra hanann misstum við út og vorum heilan dag að ná honum aftur. Náðum honum loks í holu sem við höfðum grafið í kirkjugarðinum sem var bílskúrinn okkar þegar við vorum í bílaleik.

Svo leið tíminn... gamla hænan verpti einu eggi á viku og vorum við strákarnir mjög spældir yfir því.
Sú unga engu.

Enda kom það í ljós löngu síðar, að unga hænan var hani.

Svona endar þetta sannsögulega ævintýri um hænsnabúið sem samanstóð af tveimur hönum og einni gamalli hænu.
.

 

.