Konungur ljónanna

Nú er ég búinn að vera að kolefnisjafna í allt kvöld (hét einu sinni að gróðursetja) eins og í gær... svo uppsker sem sáir... byrjaði fyrir 15 árum að stinga plöntum í mold í litla landinu okkar út á Þelamörk, vissi ekki þegar ég byrjaði hvort ég hefði gaman af þessu... að stinga fingrunum ofan í rakan jarðveginn og finna moldina þjappast undir nöglunum... hélt þetta væri nú ekki fyrir mig... en viti menn, hef haft mjög gaman af þessu öll þessi ár og nú eru sumar plöntunar orðnar helmingi hærri en ég...

...og ég get nú farið í Tarzan leik, hlaupið í lendarskýlu á milli runnana og ljónið hann Kátur á eftir mér, þykist vera mjöööög grimmur... svo sláumst við í grasinu þangað til ég næ að koma honum undir, þá róa ég Kátinn, hvílsa galdraþulu í eyra hans og eftir það erum við vinir.

Að lokum við sólarlag horfa stoltir félagar yfir gróðurmikla landareign sína og hlusta á hljóðið í öpunum,  Kátur ljón og Brattur konungur ljónanna.

 

Athugasemdir

[Ásgeir Rúnar Helgason, 9.7.2007 kl. 22:46]

"Tarzan - gullna ljónið" og "Tarzan - gimsteinar Opar" : Horfi á þessar bækur í skrifuðum orðum í neðstu hillunni á heimaskrifstofunni. Þar sitja þær dundurslitnar og lesnar við hliðina á "Prins Valiant - á dögum Arthúrs konungs" og Prins Valiant - berst gegn Söxum".

Var einhver að segja að strákar verði alltaf strákar?:

[Brattur, 9.7.2007 kl. 22:49]

Ásgeir... nákvæmlega sömu bækurnar og ég las... áttu virkilega þessar Tarzan bækur ennþá!? Það væri nú gaman að fletta einni og sjá hvað það var sem heillaði mann svona mikið... ég man bara eftir góðum teikninum í einhverjum bókanna...

[Anna Einarsdóttir, 9.7.2007 kl. 22:52]

Þú ert uppáhaldsbloggarinn minn. 

Geturðu kennt mér eina galdraþulu ?

[Vilborg Traustadóttir, 9.7.2007 kl. 22:56]

Ég var líka Tarzan ásamt "hinum" strákunum í sveitinni.  Er m.a. með ör eftir ör sem ég fékk í framhandlegginn.  Þannig að m.a.s. stelpur geta alltaf verið strákar.......

[Brattur, 9.7.2007 kl. 22:58]

Ja, nú vandast málið kæra Anna, galdraþula virka bara ef henni er hvíslað í eyra

[Ásgeir Rúnar Helgason, 9.7.2007 kl. 23:03]

Já, ég á þær enn. Ég ráðlegg þér að lesa þær EKKI aftur. Þá hverfur bjarminn svona eins og í kvæðinu hans Þórbergs um konuna og fjallið. Ég reyndi og gafst upp eftir nokkrar síður þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir. En auðvita er fróðlegt að analísera svona í bakspeglinum hvað það var sem heillaði mann á sokkabandsárunum:

[Brattur, 9.7.2007 kl. 23:05]

Já, líklega rétt hjá þér Ásgeir, en gaman a.m.k. að hafa þær í bókahillunni og gjóa á þær augum af og til...

[Anna Einarsdóttir, 9.7.2007 kl. 23:05]

Ég kann bara akrabadabra heibabbalúlla sísmæbeibí en þegar ég hvíslaði henni í eyrað á strák einu sinni, hljóp hann út á sokkaleistunum.   (smá skrök).

[Brattur, 9.7.2007 kl. 23:11]

Anna, ég held að það hafi verið þetta SÍS í sísmæbeibí sem fældi strákkjánann...

... ég skal kenna þér eina galdraþulu og senda þér... ég á bara eftir að semja hana

[Anna Einarsdóttir, 9.7.2007 kl. 23:14]

Skohh !  Alltaf er ég að græða.   Nú breytist líf mitt úr leik í stórleik.

[Lára Stefánsdóttir, 9.7.2007 kl. 23:32]

Hlakka virkilega til að sjá þig á lendarskýlunni, toppar ábyggilega riverdansinn á inniskónum.