Tvær sálir

Svo undarlegt er sálir mætast tvær
sem þekkjast síðan einhvern tíma fyrr
þar birtist sanna ástin, alveg tær
og hugurinn er sáttur, glaður, kyrr 

Svo ferðast þær um friðsæl ókunn lönd
og fá að njóta samvistar um hríð
þær ganga alltaf saman, hönd í hönd
og hjörtun slá í takti alla tíð

Að endingu þá skiljast þeirra leiðir
þær horfast  lengi í augu, fella tár
að kveðja vin sinn, gamlar sálir meiðir
þær sakna og finna til í þúsund ár

Höf: AE/GG
.

 

.

 

Athugasemdir

[Guðný Anna Arnþórsdóttir, 20.3.2009 kl. 13:38]

Fallegt, fallegt, hagmælt eruð þið sannarlega!

[Svala Breiðfjörð Hauksdóttir (IP-tala skráð) 20.3.2009 kl. 15:07]

Yndislegt...

[Hrönn Sigurðardóttir, 20.3.2009 kl. 15:24]

[Ingibjörg Friðriksdóttir, 20.3.2009 kl. 15:51]

Ég er farin að gráta.  Á alltaf erfitt með að lesa eða heyra fallegan texta.

[Ragnheiður , 20.3.2009 kl. 17:30]

Ooo þið eruð flottust