Afi

Afi gamli fylgdist vel með veðrinu eins og flestir Íslendingar gerðu og margir gera enn.
Hann og amma áttu 10 börn. 
Þegar þau voru hætt að vinna, þá bjuggu þau heima hjá foreldrum mínum. Afi vildi passa upp á okkur strákana og var iðulega úti á kvöldin að leita að okkur til að segja okkur að koma heim.
Klukkan er langt gengin í níu, sagði hann, þegar hún var rúmlega átta. Aðrir krakkar kölluðu hann afa á hlaupum vegna þess að hann var alltaf á fullu að leita að okkur.

Heima hjá okkur var lítið barómet sem sá gamli sló fyrnafast í til að sjá hvort breytingar á veðri væru í nánd... við vorum alltaf dauðhrædd um að hann myndi brjóta það, svo fast var slegið.

Afi 

Mig undraði styrkur
glersins í barómetinu
þegar þú þrumaðir
í það með hnúunum

Regn - breytilegt - bjart

Við strákarnir
sáum á svip þínum

að líklega myndi
hann bresta á
að norðaustan

með kvöldinu

.

 

.

 

 

Skemmtikraftar

Já, stoltur var maður að sjá strákana okkar taka við silfurverðlaununum áðan.

Gaman að sjá þá brosa á pallinum, þrátt fyrir smá svekkelsi. En það er líka gott að vera pínu spældur vegna taps í úrslitaleik á Ólympíuleikunum. Það þýðir að menn vilja meira og þessir strákar eru flestir ungir og eiga örugglega eftir að næla sér í gullið síðar.

Ég er búinn að skemmta mér rosalega vel að horfa á þá alla keppnina. Þvílíkir skemmtikraftar og þvílík breidd sem við erum með í þessu landsliði núna.

Guðmundur þjálfari kom á óvart með vali á markverði sem fáir þekktu fyrir. Björgvin stóð sig frábærlega í markinu. Ingimundur sem einnig var ekki þekkt nafn fyrir kom gríðarlega á óvart. Rosaleg vinnsla í vörninni hjá honum. Hinir allir stóðu sig líka feykilega vel og koma með silfrið heim.

Aftur felldi maður tár við verðlaunaafhendinguna núna eins og þegar við lögðum Spánverjana.
Handboltinn er skemmtilegur. Hraður, miklar sveiflur og tilfinningar.

Ég er kátur, ég er stoltur Íslendingur.

.

 

.

 

Íslendingar taka við silfrinu

Barátta

Ég gekk fyrir hornið á barnum og fékk svalann haustvindinn í fangið... nú hugsaði ég, hann er barátta í dag... ég hefði kannski átt að klæða mig í lopapeysuna. En ég var bara í stutterma bol og þunnum svörtum jakka.

En ég ætlaði ekki að ganga langt. Ætlaði bara út í búð að kaupa mér Camembert og blandaða berjasultu. Koma svo við í ríkinu og kippa einni rauðri með.

Inni í mér var líka barátta... átti ég að kaupa mér Nóa súkkulaði með hnetum og rúsínum og kannski tveggja lítra epla Cider?

Ég var nýbúinn að ákveða að hætta að borða súkkulaði, alveg fram að næstu páskum. En nú langaði mig svo rosalega í Nóa súkkulaði.

Á endanum ákvað ég að kaupa súkkulaði, en bara með rúsínunum og sleppa hnetunum, þær eru bæði fitandi og óhollar.

.

.

Ég hugsaði enn meira um lopapeysuna á heimleiðinni, vildi hún kæmi svífandi af himninum og dytti á kollinn á mér. Þvílíkur kuldi.

Við hornið á barnum byrjaði að snjóa. En baráttunni var lokið. Fyrsti snjór vetrarins sveif í logni til jarðar, stór snjókorn eins og munstur í lopapeysu úr Svarfaðardal.

Ég bjó til spor númer fjörutíu og þrjú alla leið að dyrunum heim.

 

Góður

... þetta er það sem okkur hefur vantað hingað til, markvörður sem tekur 15-20 bolta í leik... liðið sem heild hefur spilað rosalega vel og þegar markvarslan er svona góð, þá stöðvar ekkert þessa stráka...

Gaman að lesa þessa frétt og sjá hvað mamma hans hefur haft mikla trú á drengnum. Mér finnst oft í dag ef að börn eru kraftmikil og fyrirferðamikil, þá vill "kerfið" bara nota róandi á þau til að allir verði eins og meðfærilegri... ég hef séð börn sem eru hress og skemmtileg, en aðeins of hress fyrir skólana að þá eru þau allt í einu orðin vandamál... í staðinn fyrir að virkja kraftinn í þeim á jákvæðan hátt.
Að styðja við bakið á börnum og láta þau finna að það sé til fólk sem hefur trú á þeim getur skipt öllu máli.

Björgvin markvörður er skemmtilegur og hress og hefur keppnisskapið í lagi... það geislar af honum leikgleðin og við sem horfum á hrífumst af honum...

Hvernig sem leikurinn fer á morgun, þá er víst að það verða margir sigurvegarar sem koma heim með verðlaun frá þessum Ólympíuleikum... Björgvin Páll Gústavsson er einn af þeim.

.

.

 

Handboltinn bjargaði honum

Bíbb

... Óli Stef. er engum líkur... Bíbb... viðtalið við hann var óborganlegt...

Og í dag leit hann beint í sjónvarpsvélina og sagði... "horfið þið bara á mig og reynið að sjá hvað ég er að hugsa"...

Ég er viss um að álfar fara snemma á fætur á sunnudaginn... og í morgunmat verður eflaust hákarl og brennivín...

Ég ætla á fætur líka... en hvort ég íhugi að ganga í Búddaklaustur verður að koma í ljós... kannski öll íslenska þjóðin fylgi bara Óla og strákunum eftir og gangi í heilu lagi í Búddaklaustur?

Já, núna er maður eiginlega til í hvað sem er... Bíbb.

.

.

 

Af álfum og hákarli

Brattur-Verönd

... úff, nú var ég feginn... ég las fyrst... "Veröld kaupir Bratt"... mér dauðbrá, ég verð að segja það... enda er ég ekki til sölu...

... en þetta gefur mér hugmynd að nýju fyrirtæki sem ég geng með í maganum... sem kviknaði við komment hjá góðum vini mínum honum SandhólaPétri í síðustu færslu sjá hér...

... ég er sem sagt að fara að stofna fyrirtæki sem á að heita Brattur-Verönd.

Starfssemin gengur út á það að semja sögur eða ljóð fyrir fólk sem vill  gefa öðurvísi afmælisgjafir.

Þið bloggvinir og aðrir sem hingað rekið inn nefið, getið pantað hjá mér sögu eða ljóð til að gefa við ýmiss tækifæri. Þið sendið mér bara nafn viðkomandi og um hvað sagan á að vera í grófum dráttum.

Síðan fáið þið söguna útprentaða með viðeigandi mynd eins og ég hef verið að gera hérna á síðunni minni og allt innrammað.

En þróunarvinna er í gangi í með útfærsluna á þessu.

Er þetta ekki bara brilljant hugmynd?

.

.

 

Veröld kaupir Bjart

Ingi sjóræningi

... hann hafði aldrei hugsað sér það þegar hann var lítill að verða sjóræningi... hann hét að vísu Ingi og var Þormóðsson...

... hann var bara eins og hin börnin, var þó frekar í góða og duglega hópnum og fékk alltaf góðar einkunnir... hann var engin slúbert... en það var hinsvegar Albert góður vinur hans... flestir reiknuðu með að Ingi yrði tannlæknir eða trompetleikari... hann var í lúðrasveitinni í skólanum... og spilaði meiri að segja sóló þegar lúðrasveitinn tók gamla Bítlalagði, Taste of Honey... ógleymanlega... hann var með fima fingur og langa... kannski var það merki um það að hann yrði sjóræningi... fingralangur... en það gat engin séð fyrir...

Albert slúbert stefndi hinsvegar beint í ræsið, það var alveg ljóst frá því að hann var 4  ára... þá tók hann hveitipoka sem hann fann í búrinu heima og dreifði um alla stofu þegar von var á gestum... og ekki nóg með það, hann sprautaði úr remúlaðiflösku yfir allt sjónvarpið...

En allt er í heiminum hverfullt og allt er breytingum undirorpið... og ekkert er öruggt... það er víst... Albert slúbert fór í menntaskóla og háskóla og gerðist síðan fréttamaður hjá Bændablaðinu... hann giftist henni Söru Talmann og lýkur hér með kafla hans í sögunni...

.

 

.

Ingi sjóræningi fór ungur á flakk um heiminn... vildi finna köllun sína í lífinu... hann fór til Asíu og gerðist hrísgrjónabóndi, hann fór til Ástralíu og vann á Kengúrubúi, hann fór til Argentínu og sló í gegn í leikhúsi í leikritinu Tangó, Tangó... hann var í Hollywood um tíma og lék þar í bíómyndinni... Why are you here?... og var við það að slá í gegn... en hann nennti ekki að verða frægur... keypti sér hraðbát og sólgleraugu sem Elton John hafði átt... hann fékk vin sinn, Dan Afterpal Tempelton í lið með sér... þeir sigldu um suðurhöfin og rændu ferðamenn... og gáfu fátækum megnið af peningunum og glingrinu sem þeir rændu... Ingi sjóræningi var hamingjusamur maður...

...  á kvöldin sat hann oft á þaki bátsins og horfði á tunglið speglast í sjónum... trompetinn var aldrei langt undan...

... brosandi mávarnir svifu í loftinu innan um tónana frá Taste of Honey....

 

.

.

Arg...

... rosalegt að ná ekki að jafna... leikurinn var allan tímann erfiður... Kóreumenn mjög grimmir í vörninni, en plötuðu dómarana líka með leikaraskap og voru alltaf í gólfinu við minnstu snertingu...

Íslendingar hinsvegar sýndu karakter og áttu skilið að jafna, en svo fór sem fór...

Held við tökum Danina á laugardaginn... og nú fer ég bara að leggja mig aftur... svolítið spældur, en þetta er ekki búið... langt, langt í frá... íslenska liðið er mjög gott.

.

.

Ísland tapaði með einu marki fyrir Suður-Kóreu

Vakna snemma!

... við eigum að leika við Dani á laugardaginn... ef að satt reynist að margir leikmenn þeirra séu meiddir, þá eigum við góða möguleika...  það er svo svakalega gaman að vinna Dani í handbolta... og alltaf erum við að hefna fyrir fótboltaleikinn 14:2 sem ég fjallaði um hér á síðunni í síðustu færslu...

held að leikurinn í fyrramálið við S-Kóreu verði strembinn... en ætli við tökum þetta samt ekki með 5 mörkum eða svo...

... ég er ákveðin í því að vakna í fyrramálið, hita mitt morgunte og æpa mig hásan... og gera bara svo eins og Lýður í Lottóinu... leggja mig svo aftur... vonandi með bros á vör... í náttfötunum...

.

 

.

Meiðsli í herbúðum danska landsliðsins

14:2

... þessa tölu þekkja margir íþróttaunnendur og ekki af góðu...

Ísland tapaði fyrir Dönum í fótbolta á Idrætsparken í Kaupmannahöfn, 23. ágúst 1968 ef ég man rétt... nú eru 40 ár liðin frá þessum merka atburði...

Árið 1968 átti ég svona forláta segulbandsdæki og tók upp lög úr útvarpi og íþróttaviðburði... ég á enn einhverstaðar í fórum mínum upptöku af þessum leik...

Sigurður Sigurðsson íþróttafréttamaður lýsti síðari hálfleik, en það var algengt á þessum árum að lýsa bara seinni hálfleik í útvarpi.

Ég man eina og eina ódauðlega setningu úr lýsingunni... s.s.

"Komið þið sæl, það er ekki gaman að vera Íslendingur á Idrætsparken í dag, staðan í hálfleik er 6-0"

Síðan hélt markaregnið áfram. Danir komust í 8-0 en þá gerðist svolítið óvænt!

.

 

.

Sigurður Sigurðsson hefur orðið;

"Og... og... Hermann Gunnarsson skorar, það átti engin von á þessu, síst af öllu danski markvörðurinn"

Og litlu síðar skorar Helgi Númason... "og sannar þar með tilverurétt sinn í íslenska landsliðinu"... eins og Sigurður sagði í snjallri lýsingu sinni.

Í sjálfu sér var fínt að skora 2 mörk á útivelli á móti Dönum... en miklar væntingar voru á Íslandi fyrir leikinn um góð úrslit... en að fá á sig 14 mörk... var nokkuð sem enginn reiknaði með, í fótbolta.

Þetta var afmælisleikur hjá Dönum. Blöðrum sleppt upp í loftið sem táknuðu sigra, jafntefli  og töp Dana í gegnum tíðina. Mikið húllumhæ á leiknum... en ábyggilega ekki gaman að vera Íslendingur á Idrætsparken 23. ágúst 1968.

.

.