Stjörnuspáin mín

... heyannir byrjuðu í fyrradag... þeim lauk snögglega hjá mér um kvöldið með garðslætti... síðan eru hundadagar byrjaðir líka að mér skilst...

...ég veit hinsvegar alltaf hvenær hundadögum líkur... því þá er ég einu ári eldri en ég var í fyrra... á afmæli á samskeytunum á Ljóni og Meyju...

... er ekkert sérstakur stjörnumerkja spekúlant... en þó alltaf gaman að skoða stjörnuspána...

... hér kemur stjörnuspáin mín fyrir næstu vikur...

 Mánuðurinn framundan er spennandi fyrir Ljónynjuna.
Hlýr andvari rómantíkur mun leika um þig og mildur ástarskúr ætíð í grennd.
Hjarta þitt slær taktfast og sál þín mun syngja óbyggðasöngva.
Þú munt kannski ekki vaða um í peningum, en syndir um í hunangsbaði á hverjum degi.

Kíldu á 'ða

.

.

Ómagi

Í þá gömlu góðu daga voru ómagar ekki óalgengir á Íslandi.  Ómagar voru frekar fátækt fólk sem fékk oft lítið að borða.  Af því leiddi að fólkið var full grannvaxið og með lítinn maga.  Ómagi.

.

.

Hér er mynd frá Ómagaöld. Ómaginn var í mat þegar myndin var tekin.

Stundir

Það eru stundir
sem eru betri en aðrar

Á daginn er ég einn á ferð
innan um manngrúann
með aðeins eitt markmið

Að koma til baka
á þann stað sem
ég yfirgaf um
morguninn

eiga kvöld heima

Eiga mínar bestu stundir
stundirnar með þér

.

 

.

Líf eftir þetta...

... var að spekúlera ef ég fæddist aftur á þessari jörð og yrði þá annað hvort ávöxtur eða grænmeti, hvað vildi ég þá helst vera...

Kálhaus... neiiiii.... það lítur eitthvað svo illa út... held að þeir hugsi svo smátt...
Laukur... já, kemur til greina... laukur ættarinnar...
Rauðlaukur... já, ef ég væri indíáni...
Hvítlaukur... ef ég væri ekki svertingi...
Blaðlaukur...  eins og blaðamaður... ekki svo slæmt...
Banani... hmm... er það ekki svolítið apalegt...
Ástríðuávöxtur... af því að ég held með Man.United... nei... of óþjált...
Stjörnuávöxtur... nei... held það sé leiðinlegt að vera stjarna...
Agúrka.... nei, of auðvelt að uppnefna, er ekkert að frétta, bara gúrkutíð?
Plóma... svolítið krúttlegt
Melóna... ahh...
Nektarína... veit ekki... eins og maður sé alltaf klæðalaus...
Tómatur... þá yrði ég uppnefndur tómur..
Kartafla... þá yrði ég settur í skóinn fyrir jólin...
Sveppur... ekkert betra en kálhaus...
Villisveppur... miklu betra... enda ég svolítið villtur...
Cherry tómatur... ekki svo slæmt... ef ég væri róni

Avocado... líst vel á það... þá myndi ég kalla mig Greifinn af Avocado....

Já, gamli þarna uppi... ef þú ætlar að láta mig fæðast aftur... hafðu mig þá Avocado...

.

.

 

For

... skrítið þetta orð for...

Við vitum að for er svona einhverskonar moldardrulla... eða álíka...

Svo þegar maður kemur á veitingastað þá spyr þjóninn gjarnan;

Hvað má bjóða ykkur í for rétt... hvernig dettur mönnum í hug að bjóða manni drulluköku að borða?
Menn verða nú að fara að skírða út úr moldarkofunum í þessum efnum á Íslandi.

Svo var það vitnið sem var svo skítugt að vísa varð því út úr dómshúsinu...
Það var náttúrulega for vitni... og á slíkum vitnum er ekkert mark takandi á...

... skrítni gaurinn sem settist alltaf í fjóshauginn... hann var kallaður for seti.

... og gamli karlinn sem þvoði sér aldrei... hann er náttúrulega for eldri.

.

 

.

 

Kútur bogni

...  þið munið kannski eftir sögunum um hann Kút... einu get ég bætt við um hann...

... hann vann við að lyfta áburðapokum...allan daginn... á kvöldin kom hann heim og var þá orðin verulega boginn í baki...

...hann lagðist í rúmið sitt, boginn eins og banani. Afi Spörður og Lati frændi þurftu að koma og tosa í fætur og höfuð til að rétta úr Kúti ræflinum...

Afi Spörður sagði þá gjarnan; Lati frændi eigum við ekki að rétta úr Kútnum?

Þá vitið þig hvernig þetta orðatiltæki varð til.

.

.

Smáa letrið: Það þarf varla að taka það fram við trygga lesendur mína, að þessi saga er bara bull.

Afar

.Afar eru mikilvægir í íslensku máli... alltaf í fréttunum... alltaf verið að tala um þá...

Afar mikilvægir

Afar skemmtilegir

Afar fróðlegir

Afar hlýlegir

Afar kostir

Afar góðir

Afar gæfir

Afar sjaldgæfir

.

.

Puð að vera Guð

... einu sinni var miklu auðveldara að vera Guð...

...Hann hafði þá yfirsýn, fyrst yfir Adam og Evu og svo þegar mannkyninu fjölgaði upp í 100 var þetta enn bara nice job... en svo fór nú að kárna gamanið... fólki fjölgaði heil ósköp og flæddi um alla heimsbyggðina... það var orðið virkilega flókið að taka manntal... engar tölvur voru til, enda Guð ekki búinn að pæla mikið í því á þeim tíma...

... fólksfjöldinn varð að milljónum og síðan milljörðum... þetta sá Guð reyndar fyrir og ákvað að lita fólk gult, svart og hvítt... þá var miklu auðveldara að telja... en Hann var svo önnum kafinn öllum stundum að telja að Hann mátti ekkert vera að því að sinna hjálparstörfum og leiða gamlar konur yfir gangbrautir...

... Hann var í mestu vandræðum með presta og preláta, kardinála og biskupa... þeir voru alltaf að fara í krossferðir og slíkt... með miklum látum... það endar með að þeir meiða einhvern... hugsaði Guð...

.

 

.

... svo þurfti Hann að hugsa um rigninguna og rokið og sólina og blíðuna og laga til eftir jarðskjálftana sem sá í neðra var alltaf að leika sér með...

... til að auðvelda sér hlutina bjó Guð til tæki... Computer... tölvuna... nú á hann miklu betur með að fylgjast með heimsmálunum og kreppunni, vísitölunum og hvað margir ríkir eru að tapa miklum peningum...

... Hann hefur gaman af því að lesa bloggsíður... Hann sagði mér þó í trúnaði að Hann hefði ekki haft mikið gaman af öllu þessu ísbjarnarfári fyrr í vor...

... Nú að lokum kæri Guð, vona ég að þú fyrirgefir mér að tala svona um þig á léttu nótunum... þú hefur þó húmor, það veit ég... og er það ekki einmitt það sem við þurfum að hafa mennirnir líka...

... svo gerir það vinnuna þína bara skemmtilegri...

.

 

.

Það er allt of mikið í mér

... mjóhryggurinn er merkilegt fyrirbæri... hvar er mjóhryggurinn breiðastur... hmm... eða getur hann aldrei orðið breiður... hmm...

... er mjóhryggur bara mjór, jafnvel á breiðu fólki... ég er stundum ekki alveg klár á því hvar mjóhryggurinn er á mér... veit það svona næstum því... en vitið þið hvar allir hlutir eru í ykkur... ég veit alveg hvar hnéskelin er... og að botnlanginn er hægra megin, hjartað vinstra megin... og að heilinn er ofarlega í mér...og ristin neðarlega... asnalegt nafn annars, rist... viltu brauð og rist hmm... nei takk ómögulega... bara brauð núna...

... en hvar er brisið? hef aldrei pælt í því... og ég tala ekki um kólesterólið í manni... held reyndar að ég sé ekki með neitt svoleiðis...

... svo er fullt af hlutum sem ég vissi ekkert um að væru í mér... og líklega ekki þið heldur...

...sjáið þið bara:

.

 

.

... conchae nasales, vertebrae lumbales, coccyx, mandibula, os frontales, m.gluteus maximus, m.obliquus externus, m.depressor labii inferioris, m.pectoralis major, m.semimenbranosus, vena pulmonalis, epiglottis, glandula salivariae, oesophagus, hypophysis cerebri, appendix vermiformis...

Svo nokkur nöfn á íslensku:

... liðbolur, sáldbein, axlarhyrna, augnkarl, sjalvöðvi, kálfatvíhöfði, upptök (vissi að ég hefði upptök)...
... neðrivararfellir, höfuðvendir, skraddaravöðvi, ölnarslagæð....

Þetta er ekki nema brot af því sem er inni í mér... ég vissi að ég væri flókinn.... en vá maður... ekki nema von að maður sé stundum of þungur á vigtinni...

.

 

.

Sameining

... skrítið orð, brúðkaup... líklega einhver gáfuð skýring til á því... en er brúðurin að kaupa brúðgumann , eða öfugt... hmm...

... þyrfti að finna upp betra nafn á þessa athöfn... sameining... t.d. hvað segið þið um það...

... við ætlum að sameinast í sumar... viltu gera mér þann heiður að koma í sameininguna mína... myndi þá vera sagt...

... og presturinn segði, vilt þú Gunnmundur sameinast Gunnmundu og öllu hennar hafurtaski...

...  Gunnmundur svaraði að bragði, "sameinuð stöndum vér, búum til skyr og strokkum smér"...

... svolítið öðruvísi... ekki satt?

.

 

.

 

Júlí mánuður brúðkaupa