Hvað eruð þið að pæla?

Það er svo margt sem maður hugsar ekkert út í... nú, kunnið þið að spyrja... eins og hvað?

Hafið þið t.d. hugsað út í það hver það var sem fann upp rörtöngina?

Vissi það, þið hafið bara aldrei pælt í því.

Hafið þið einhvern tímann hugsað út í það hvernig blýið er sett inn í blýantana?

Vissi það, þið eruð aldrei að pæla í blýöntum... haldið þið kannski að þeir fæðist bara svona? 

Af hverju hefur drullupollum fækkað á Íslandi svo þeir eru nánast í útrýmingarhættu?

Vissi það, þið eruð bara ekkert að pæla í drullupollum.

Þá spyr ég; hvað eruð þið eiginlega að pæla???
.

 

.

 

Hugurinn

Þá er komið að sunnudagshugvekjunni.

Hafði þið velt því fyrir ykkur hvað hugur ykkar er sterkur. Hann tekur ákvarðanir um hvert lappirnar á okkur ætla að ganga í dag. Hann tekur ákvarðanir um hvað við ætlum að segja í dag. Hann tekur ákvarðanir um hvað við ætlum að gera í dag.

Kannski segir hann; best að vera latur í dag. Og þá án þess að þú ráðir nokkuð við það hendir skrokkurinn sér upp í sófa og liggur þar í leti lungað úr deginum.

Kannski langar þig virkilega að slappa af í dag en þá er hugurinn ekki á sama máli og vill fara í sund. Það er sama hvað þú segir í sund skaltu fara því hugurinn ræður för.

Kannski ertu í megrun og ætlar virkilega að standa þig en hugurinn kallar á sælgæti. Það endar með því að þú úðar í þig súkkulaði og lakkrís þangað til þú færð sykursjokk.
.

 

.

Svo er sagt að hugurinn beri þig hálfa leið... þetta er náttúrulega alrangt... ég hef þurft að ganga sjálfur þangað sem ég vil fara og það er ég sem burðast með þennan blessaða huga daginn út og daginn inn.

En hann (hátt hreykir heimskur sér) situr í toppstykkinu og snýr mér í hringi sér til ánægju.

Með óskum um að dagurinn verði ykkur góður.

 

Kötturinn hjálpar í kreppunni

Við erum með 2 ketti og 1 hund á heimilinu.

Sambúðin gengur ágætlega. Femína er vinur kattanna, en þeir eru aðeins að kýta sín á milli kattaskammirnar.

Rétt hjá okkur er einbýlishús sem er fokhelt. Við það hefur ekkert verið unnið síðan 6. ógurlega þegar kreppan tók völdin.

Katla litla er mjög prúð og fín en afskaplega feimin. Hún hleypur alltaf í felur þegar gestir koma í heimsókn og lætur lítið fara fyrir sér á meðan. Hún er heldur ekkert fyrir kass og kjamm og knús.

Depill, sá stóri fer sínar eigin leiðir. Hann hverfur út á vit ævintýranna í lengri eða skemmri tíma. Svo kemur hann heim og er svangur og vill kela við heimilsfólkið.
.

.

Nú var vont veður í nótt og hann úti... við höldum að hann hafi gist í einbýlishúsinu fokhelda og hann sé í raun fluttur þangað. Kemur bara annað slagið í heimsókn til okkar.

Nú var ég að hugsa hvort ég þurfi ekki að láta flytja lögheimili hans og láta póstinn vita. Láta síðan senda honum alla reikningana, rafmagnið, hitann, símann og allt heila klabbið.

Er þetta ekki gott ráð í kreppunni... láta gæludýrin borga?


Depill.

Ég þarf ekki lengur að geym´ann
Ég læt mér duga að dreym´ann
Eg læt svo yfirvöldin
senda fasteignagjöldin
á köttinn sem flutti að heiman

Sá sem bjó til íslenskuna

... rosalega er það skrítið að tala um að "sofa yfir sig"... hafið þið pælt í þessu... og svo borðar maður líka yfir sig... það er eins og maður sé alltaf á lofti fyrir ofan sig...

Það er ekki nema von að maður sé undarlegur.

... en svo pissa litlu börnin undir... sá sem bjó til íslenskuna hefur örugglega ekki viljað segja að þau pissuðu yfir sig... ég er honum þakklátur fyrir það.

Annars finnst mér að sá sem bjó til íslenskuna hafi að mörgu leyti staðið sig býsna vel. Samt má finna að ýmsu... hann notar t.d. orðið hljóð einkennilega...

Dæmi; Ræðumaður þakkar gott hljóð... sem þýðir að ekkert heyrðist í áheyrendum... en svo allt í einu brotnar flaska og þá segir einhver; hvaða hljóð var nú þetta?

Er þetta ekki svolítil fljótfærni hjá þeim sem bjó til íslenskuna?
.

 

.

 

Þarftu á vini að halda?

Hér hefst nýr þáttur á síðunni sem mun verða á dagskrá af og til og stundum.

Hann heitir "Brattur gefur hollráð, ókeypis".

Ef þú þarft á vini að halda, þá er besta ráðið að velja svona 10 manns í úrtökuhóp af þeim sem gætu kallast vinir þínir eða kunningjar.
Hafðu með þér baðvogina og láttu hvern og einn stíga á vigtina.

Skráðu niður nafn og þyngd hverrar manneskju í litla bláa dagbók sem kemst í rassvasann.

Því næst þegar heim er komið, skaltu færa nafn hvers og eins inn í Excel skjal ásamt símanúmeri.

Nr.1 er sá sem er léttastur nr. 2 er sá sem er næst léttastur o.s.frv.

Svo þegar kemur að því að þú þarft á vini að halda, þá hringir þú í þann sem er léttastur. Ef hann svarar ekki eða er vant við látinn, þá hringir þú í nr. 2

Því ef þú þarft á vini að halda, þá heldur þú alltaf á þeim sem léttastur er og færð síður í bakið. 

Þetta var ókeypis hollráð í boði Bratts.
.

.

 

Af hverju er ég hryggur?

Var að velta því fyrir mér af hverju maður segir að einhver sé hryggur?

Af hverju er ekki sagt að maður sé læri eða kótiletta?

Svona getur þetta litið út í talmáli:

Brattur, hvað er eiginlega að sjá þig maður, af hverju ertu kótiletta?

Eins og þið sjáið þá breytir þetta aðeins íslenskunni... Bara svona að velta þessu fyrir mér.
.

 

.

 

Kastar grjóti úr glerhúsi

Nú beitir Jón Ásgeir gamalkunnri aðferð sinni í gegnum tíðina.

Ef á þig er ráðist þá skaltu gera gagnárás með tvöföldum krafti. Hann hefur einmitt verið snillingur að beina athyglinni annað ef að hann eða hans fyrirtæki hafa verið gagnrýnd.

Og svo talar hann um óvandaða fréttamennsku í "slúðurblaðinu New York Post".!!!

Merkilegt að heyra þetta frá eiganda Fréttablaðsins.

Þetta heitir á tærri íslensku að kasta grjóti úr glerhúsi.
.

 

.

„Skipulögð rógsherferð“ gegn fyrirtækjum

Að lesa vitlaust

Ahh... var ekki alveg búinn að þurrka gleraugun nógu vel þegar ég las þessa fyrirsögn... en ég las nefnilega..

Gott skítaveður á landinu.

Spurði svo sjálfan mig, hvernig getur skítaveður verið gott???

Svo sagði ég við sjálfan mig, Brattur þú ert nú meiri kjáninn, þetta er skíðaveður, ekki skítaveður... já sagði ég við Bratt ég get nú verið meiri kjáninn stundum, sérstaklega á morgnanna áður en ég er búinn að fá teið mitt... þegar við Brattur vorum að skiptast á þessum fallegu orðum kemur þá ekki Gísli askvaðandi inn til okkar... og þá var orðið verulega fjölmennt inni hjá okkur... eigum við ekki bara að slá í pönnukökur og spila avo Manna sagði Gísli borubrattur... jú, það leist okkur Bratti mjög vel á... við þutum því allir fram í eldhús, tókum til smjörlíki, egg og hveiti og lyftiduft og vanilludropa og sykur og byrjuðum að baka...

Þá segjum við Brattur nánast sem einn maður; (var svolítið fyndið) en Gísli hvað þýðir eiginlega askvaðandi?
Byrjar þá ekki Gísli á sínum langlokum um orð, að fyrri hluti orðsins ASK sé komið úr ensku og þýði þess vegna að SPYRJA... VAÐ er bara vað á á og andi er eins og heilagur andi...

Askvaðandi þýðir þess vegna; best er að spyrja andann þegar vaðið er yfir á.

Augun í okkur  Bratti ranghvolfdust undir þessum fyrirlestri... en svo stungum við upp í okkur heitri pönnuköku og þá leið okkur strax betur.
.

 

.

Enn er þó stórri spurningu ósvarað... ég veit hver Brattur er og ég veit hver Gísli er...

EN hver er ég?

Gott skíðaveður á landinu

Barr

Af hverju er allir að bera sitt barr?

Ég er orðinn svolítið leiður á að bera mitt. 

Er einhver sem nennir að bera mitt barr, bara í nokkra daga? 
.

.

 

Hans ræningi

Af hverju er talað um að sofa á verðinum? Ég skal segja ykkur allt um það;

 Einu sinni var ræningi sem hét Hans. Hann varð fyrir því óhappi að vera gómaður þegar hann var að ræna föndurbúð.

Honum var umsvifalaust dembt í tukthúsið. Þar sat hann á bak við rimla, sá aldrei sólina og lagði kapal allan daginn.

Hann dreymdi um frelsi og var ákveðinn í því að strjúka við fyrsta tækifæri.

Einn af fangavörðunum var kærulaus, svaf alltaf á vaktinni og hraut. Hans greyið ræningi varð alltaf svo syfjaður þegar fangavörðurinn hraut, að hann steinsofnaði líka.
.

 

.

Kvöld eitt gleymdi kærulausi fangavörðurinn að læsa klefanum hjá Hans eftir matinn. Nú vissi Hans að þetta var tækifærið sem hann hafði beðið eftir.

Þegar Hans var kominn út úr klefanum gekk hann að fangaverðinum þar sem hann svaf á bekk, til að athuga hvort hann væri ekki alveg sofnaður.

Þegar Hans ræningi heyrði hroturnar í fangaverðinum varð hann strax ógurlega syfjaður... hann hreinlega hrundi yfir fangavörðinn og steinsofnaði.

Þegar vaktaskiptin urðu um morguninn komu  menn að Hans þar sem hann...

... svaf á verðinum.
.

.