Ójafnréttið stingur sér niður á hinum ólíklegustu stöðum... jafnvel hefur það grafið um sig í íslensku máli án þess að nokkur hafi tekið eftir því... fyrr en nú, að ég vil benda ykkur á hvað er að gerast;

Ef sagt er að maður (karlmaður) sé kaldur... þá er meint að hann sé svalur, kúl... töffari.

Ef það sama er sagt um konu, þ.e. að hún sé köld... þá er hún sko ekki svöl... nei, ekki aldeilis, þá er meint að konan sé eins og járnklumpur, hjartalaus... miskunnarlaus... heimsskautajökull.

Ef talað er um að karlmaður sé mjúkur... þá er átt við að hann sé ekki karlremba heldur hafi eiginleika sem konum líkar við... þ.e. duglegur við húsverkin og vökvar jafnvel Aloe Vera plöntuna í stofunni.

Ef kona er sögð mjúk, þá er allt annað uppi á teningnum eins og við vitum... þá er ekki átt við að hún sé dugleg að vaska upp eða dugleg að spinna ull ... nei, mjúka konan er nefnilega í þéttari kantinum meðan mjúki karlinn getur hæglega verið tágrannur.
.

.
En konur hafa samt, síðustu áratugina, náð mjög langt í jafnréttinu... en það hefur ruglað íslenskuna í ríminu og mig líka... á Alþingi er kona ávörpuð; Frú forseti... Ég verð alveg að viðurkenna að ég er ekki alveg að ná þessu... svo eru konur orðnar prestar líka, mýgrútur af konuprestum út um allt... hvort á maður þá að segja hún presturinn eða hún prestan ?

Þar sem ég er bæði mjúkur og kaldur karl þá er ég alveg til í að aðlaga mig að þessum breytingum í íslensku máli... en eitt mun ég aldrei geta sagt, jafnvel þó að konur geti einhvern tímann orðið það;

En það er;

Hún afinn.
.

.

Ég gerði skoðanakönnun í heita pottinum, kvöld eitt fyrir skemmstu.

Við vorum þrír karlar í pottinum, ég, Palli og maður sem ég þekki ekki en leit út fyrir að heita Magnús.

Ætlið þið að samþykkja Icesave í þjóðaratkvæðagreiðslunni ? spurði ég.

Palli sagði hiklaust JÁ en maðurinn sem leit úr fyrir að heita Magnús var óákveðinn. (Hann vildi kynna sér málið betur, gat nú verið).

Ég sagði JÁ eins og Palli.

Þessi skoðanakönnun bendir því til þess að 2/3 Íslendinga ætli að samþykkja Icesave lögin en 1/3 er óákveðin... enginn á móti. Þar kom að því að við Íslendingar stæðum saman.

Að lokum, þar sem langt er nú um liðið síðan ég hóf raust mína upp hér á blogginu, langar mig að rifja upp þessa fallegu barnasögu sem ég lærði árið tvöþúsund og Icesave eitt;

Einu sinni var broddgöltur sem hélt að hann væri eiturslanga, einu sinni var eiturslanga sem hélt hún væri kind, einu sinni var kind sem hélt hún væri gíraffi, einu sinn var gíraffi sem hélt hann væri nashyrningur, einu sinni var nashyrningur sem hélt að hann væri tófa, einu sinni var tófa sem hélt hún væri asni og einu sinn var asni sem hélt að hann væri forseti Íslands.
.

.

	Icesave-málið ekki það stórt
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Það voru einhverjir menn að tala um Grýlu í útvarpinu í morgun.

Ég keyrði eftir þjóðveginum snemma í morgun. Það var niðdimmt en stjörnurnar voru þó komnar á fætur og vísuðu veginn. Nei, ég segi nú bara svona til að vera skáldlegur. Auðvitað lýstu bílljósin mér veginn.

En áfram með söguna.

Í þessu útvarpsspjalli kom ýmislegt í ljós sem ég hafði ekki vitað um áður.

Grýla var tvígift. Fyrri maður hennar hét víst Boli en sá seinni Leppalúði. Vissulega kannaðist ég við Leppalúða en á Bola hef ég aldrei heyrt minnst.

Í útvarpinu kom fram að Leppalúði var ekki pabbi jólasveinanna, hann var bara fósturpabbi þeirra. Ég held að Boli hafi heldur ekki verði pabbi neins.

Nei, Grýla var víst svona lauslát. Hún átti jólasveinana einn og átta og þrettán með fullt fullt fullt af mönnum.
.

.

Þegar heim var komið um kvöldið sagði ég konunni frá því hvað ég hafði heyrt í útvarpinu. Konu minni fannst ótúlegt hvað Grýla hafi haft mikinn séns miðað við útlitið.

Nú er ég að spá í það hvaða gæjar þetta voru sem áttu jólasveinana með henni Grýlu.

Það þarf ég að rannsaka... læt ykkur vita um leið og ég hef upplýsingar um það.

Nú er ég búinn að rannsaka og niðurstaðan kemur á óvart.

Grýla var þrígift. Fyrst giftist hún Bola, næsti hét Gusti og svo giftist hún Leppalúða sem er samkvæmt mínum heimildum, pabbi jólasveinanna. Nú er ég ánægður. Hef alltaf kunnað svo vel við Leppalúða.

Grýla át víst bæði Bola og Gusta.

Þessi saga endar því vel.

Já, vissulega hafa þessir leikir á útivelli í haust verið erfiðir. United hefur kastað frá sér sigrum á móti Everton og Fulham en í leiknum gegn Sunderland þá náðum við stigi og við Sir Alex erum bara nokkuð sáttir. Að ná jafntefli við svörtu kettina á leikvangi ljósins er ekki svo slæmt, ha ?
.

.

Gleymum ekki að Sunderland missti unninn leik niður í jafntefli á Anfield um daginn. Og talandi um Liverpool vini mína þá eru þeir í 18. sæti og fallsæti í dag, alveg eins og ég óttaðist í byrjun leiktíðarinnar. Þeir eiga þó léttan leik fyrir höndum í dag þegar þeir mæta Blackpool og með sigri fara þeir úr 18. sæti í það 9.
ÁFRAM LIVERPOOL !!!

Ég hef reyndar alltaf haft taugar til Blackpool svo ég held með þeim líka í dag.
ÁFRAM BLACKPOOL !!!

En það er fleira en gengi Liverpool sem liggur þungt á mér þessa dagana.

Sunderland gengur undir gælunafninu "Svörtu kettirnir". Það eru einmitt kettir eða réttara sagt katta óvinir sem valda mér hugarangri á þessum fallegu haustdögum. Reynitréð í garðinu er fallegra en nokkurt málverk eftir Kjarval eða Moussepore þar sem það stendur virðulegt í horninu sínu, fölgrænt og haustgult skreytt eldrauðum berjum sínum.

Kettir landsins eiga í vök að verja þessa dagana. Hvert sveitarfélagið af öðru gerir nú harkalegar árásir á þessi dásamlegu dýr og vilja setja þau í bönd og skerða frelsi þeirra og lífsgæði á allan hátt. Í hruninu er mikið talað um jafnræðisregluna; þ.e. að allir eigi að fá sömu meðferð fyrir lögum. Af hverju gildir jafnræðisreglan ekki um ketti líka ?

Það er talað um að kettir pissi og kúki út um allt. Gera járnsmiðir það ekki líka ? Þá meina ég þessar litlu svörtu pöddur sem við köllum járnsmiði en ekki þessa stóru í bláu vinnugöllunum. Ég veit ekki annað en að þeir litlu svörtu pissi og kúki út um allt. Ekkert sveitarfélag hefur set reglur um að að járnsmiðir eigi að vera í bandi og eyrnamerktir. Hvar er jafnræðisreglan núna, ha ???

Af hverju setja sveitafélög ekki reglur um járnsmiðið, köngulær, ánamaðka, farfuglana og kvefbakterínu, ha ???
.

.

Eins og alþjóð veit þá byrjaði ég í aðhaldi eða megrun á miðvikudaginn var, 2. september.

Nú á þriðja degi reis ég upp og steig á vigtina og viti menn, 1400 grömm farinn, 1,4 kíló, takk fyrir, góðan daginn, gleðilegt sumar.

Þið eruð eflaust forvitin að vita út á hvað þessi kúr gengur ?

Ég kalla þetta "´Mjúka kúrinn"

Hann gengur út á það að pína sig ekki mikið, vera ekki með tóman maga og garnagaul og grípa svo í gulrót til að seðja hungrið.
.

.
Mjúki kúrinn gengur út á að að borða ekkert nammi, kex eða kökur og sleppa gosi. Þetta er ekkert flókið... en um helgar má maður fá sér gos með matnum ef maður vill og smá nammi en ekki leggjast í nammisukk samt.
Ég verð að viðurkenna að ég er Appelsínkall (Vallaskall) og finnst ískalt Appelsín rosalega gott og ískaldur perucider dásamlegur. Ég stenst heldur aldrei langt lakkrísrör, og ís með dýfu.

En meðfylgjandi því að sleppa namminu, kexinu, kökunum og gosinu, þarf maður náttúrulega að hreyfa sig aðeins meira, fara oftar í sund og synda lengra t.d. eða þá að fara út að ganga með Femínu sem er satt best að segja of þybbin, blessunin en ég hef ekki sagt það við hana svona beint út og vona að hún lesi ekki bloggið mitt.

Ég hef á þessum þremur dögum lést um 466,66666666666666666666666 gröm að meðaltali á dag. Það þýðir að eftir 191,14588774 daga verð ég orðinn 0 kíló. Ég verð að muna að hætta aðeins fyrr í megruninni.

Annars er það eitt sem ég hef áhyggjur af... nú minnkar maður og minnkar en maður veit ekki alveg hvað það er sem minnkar... eru það tærnar eða maginn eða jafnvel heilinn ???

Það er nákvæmlega það sem ég óttast, kannski er heilinn á mér að minnka.
.

.