Áfengt ljóð

Ég drakk í mig nóttina
bleikan himinninn
kyrrðina og þig

fann hvernig
sekúndur og mínútur
sumarnæturinnar

seitluðu
um æðar mínar
og fylltu mig

lagðist á koddann
ölvaður af gleði

.

 

.

Athugasemdir

[Anna Einarsdóttir, 5.7.2008 kl. 11:13]

Fyllibytta.   

[Brattur, 5.7.2008 kl. 11:46]

hehe Anna, já auðvitað er ég fyllibytta... en sumir drykkir eru bara svo skrambi góðir...að það er allt í lagi að drekka þá á hverjum degi...

[Edda Agnarsdóttir, 5.7.2008 kl. 16:45]

Fallegt.

[Steingrímur Helgason, 5.7.2008 kl. 18:57]

Minn innri durtur greindi þarna fegurð fína...

[Gulli litli, 5.7.2008 kl. 19:17]

svalt..

[Guðný Anna Arnþórsdóttir, 5.7.2008 kl. 20:19]

Fallegt, fallegt, - eru sumar nöfnur mínar ekki dáldið vanþakklátar ....??? Góðar kveðjur til ykkar, hjúanna. (NB: Merking orðsins "hjú" hefur greinilega breyzt í áranna rás ...)

[Anna Einarsdóttir, 5.7.2008 kl. 20:23]

Alls ekki vanþakklát.... bara hem ekki stríðnina stundum. 

Mér finnst þetta ljóð alveg eðal...    .... og ég sagði honum það "life".

[Gísli Hjálmar , 6.7.2008 kl. 10:35]

Góður ...

Jónas Hallgrímsson orti einmitt um áfengisneyslu á sínum tíma og átti það til að líkja því við karlmennsku og dáð.

Sjálfsagt sýnist sitthvað hverjum og einum í þeim efnum.

[Hrönn Sigurðardóttir, 6.7.2008 kl. 20:05]

Þið eruð falleg