Skrítnar limrur

Limrur geta verið ansi skemmtilegar... það eru reyndar til ýmsar útgáfur af limrum, en það vissi ég nú ekki fyrr en ég fór að fletta í bók sem heitir "Nýja limrubókin".

Hér eru dæmi úr henni.

Ég hitti rússneskan húlígan,
en hvorki rödd hans né útlit man
    né annað neitt
    en nafnið eitt
sem var Nitschkopratartschenzipratskian.

Og önnur...

Þegar Steinn var að yrkja til Stínu
öll stefin úr hjarta sínu,
    þá varð honum það
    til þrautar að
hann þurfti að minnast á svo miklu
fleira í lokin en nokkurt viðlit var að segja í síðustu línu.

. 

 

Athugasemdir

[Hrönn Sigurðardóttir, 5.12.2008 kl. 00:25]

hahahha ég er í spreng....... hvað er rússneskur húligan?

[Einar Indriðason, 5.12.2008 kl. 14:16]

Það er miklu einfaldara að kalla hann þarna ... rússa... hvað hann heitir... bara... Jón!

Og seinni limran er líka góð.  Sérstaklega síðasta línan.  Viss stíll á þessu stílbroti þarna.

[Birna Dis Vilbertsdóttir (IP-tala skráð) 5.12.2008 kl. 14:26]

[Guðni Már Henningsson, 6.12.2008 kl. 00:03]

Þetta er frábært.....