Óráð

... allir vita hvar ráðin eru í manni... jú, undir rifjunum... en hvar í ósköpunum skildu óráðin vera...

 ... ég er mát...

.

.

Athugasemdir

[kop, 6.8.2008 kl. 22:51]

Ég skal segja þér, óráðin koma frá öðrum, þú veist, sumir vilja alltaf vera að gefa ráð og það eru yfirleitt óráð. Passaðu þig, að fá ekki svoleiðis undir rifin. Þú gætir orðið með óráði og þá fyrst ertu mát. Over and out.

[Svavar Alfreð Jónsson, 6.8.2008 kl. 23:08]

Fyrst ráðin eru undir rifjum finnst mér trúlegt að óráðin leynist á milli þeirra enda oft mun dýpra á ráðum en óráðum. 

Það útskýrir líka millirifjagigtina alræmdu. Þá eru menn að springa úr óráðum eins og fjölmörg dæmi eru um.

[Brattur, 6.8.2008 kl. 23:19]

jú, kannski eru bara óráðin komin frá öðrum, setjast svo bara að á milli rifjanna og valda millirifjagigtinni... sem ég finn oft fyrir... best að forðast óráð í lengstu lög...

[Anna Einarsdóttir, 6.8.2008 kl. 23:25]

Það er hægt að útiloka óráð með óráðsíu. 

[Brattur, 6.8.2008 kl. 23:27]

... en ég á ekki óráðsíu... ætli það sé hægt að nota berjatínu?

[Svavar Alfreð Jónsson, 6.8.2008 kl. 23:30]

Það styður líka millirifjakenninguna að oft er mjög erfitt að greina á milli ráða og óráða. Ráð geta reynst óráð og öfugt. Það hlýtur því að vera stutt á milli ráða og óráða.

Margir hafa því brugðið á það ráð að koma sér upp sérstakri óráðsíu til að sía út mestu óráðin.

Önnur kenning um þessi mál er á þá leið að millirifjagigt stafi af bólgu eða þrota undir rifjum og bendi það eindregið til þess að þá séu menn ráðþrota.