Sögulok Sigfríðar frænda

... já, það var nefnilega enginn annar en hann Sigfríður frændi... sem stóð þarna á gólfinu löðursveittur og illa lyktandi... hárið á honum stóð í allar áttir eins og kettir hefðu verið að slást í því... í höndunum hélt hann á tveim öndum... öndum sem voru reyttar og tilbúnar í ofninn...

... Kútur greyið sleikti útúr og stamaði; Sigfríður frændi, hvað ætlar þú að gera við endurnar hmmm?

Nú sláum við upp veislu strákar... í dag á ég nefnilega afmæli...

.

.

hóst, hóst heyrðist úr kjallaranum og svo brak í stiganum...

Andlitið á pabba Vín-Anda leið upp úr opinu... hann var með sælubros á beygluðum vörunum og augun voru á floti... hatturinn á hausnum var allur krumpaður og útataður í hveiti... hann veifaði landaflösku og rétti að strákunum... nú dettum við í það drengir... og borðum endur... og drekkum í alla nótt...

... ég er Andinn sem vakir yfir ykkur... ég er Andinn sem gaf öndunum... áður en þær gáfu upp andann...
... hik... nú skulum við sko skemmta okkur...

.

 

.

... Gísli - Eiríkur - Helgi - Kútur - Andi og Sigfríður frændi fór síðan inn í eldhús og hófu matseld... epli, perur... sveskjur voru brytjuð niður og troðið inn í endurnar... salt og pipar... og svo smá skvetta af landa yfir...

.

 

.

... meðan maturinn kraumaði í ofninum... sátu þeir félagar við arineldinn, létu landaflöskuna ganga á milli sín og sungu andasönginn aftur og aftur...

Brátt við kýlum út kviðinn 
kyndum, brennum viðinn
Okkur binda tryggðarbönd
brátt við borðum Pekingönd

.

.

 

Athugasemdir

[Gunnar Helgi Eysteinsson, 22.2.2008 kl. 19:46]

Ég skil ekki baun En ég nýt þess að lesa þessar skemmtilegu færslur þú lætur vaða...

[Guðný Anna Arnþórsdóttir, 22.2.2008 kl. 23:57]

Endur fyrir löngu - og gæsir ....

Frábær mynd af borðinu og kræsingunum. Minnir mig á dúkkuhúsið mitt á velmektarárum mínum.

Góða helgi!