Fokking Lottóið

Ég hitti hann Balda kaupmann um daginn. Það lá vel á honum eins og endranær.

Veistu, sagði Baldi... ég held að þetta sé satt með ljótar hugsanir... ef þú hugsar neikvætt og ljótt... þá verður þú aldrei hamingjusamur né heppinn.

Já, svaraði ég, það má vel vera... Jú, sko... greip Baldi fram í. Ég hef reynt þetta á eigin skinni.

Það kom maður hérna inn í búðina um daginn. Hann var þungur á brún og bölvaði helvítis Lottóinu, eins og hann kallaði það. Andrúmsloftið varð strax þungt um leið og hann kom inn í búðina.

Ég ætla að fá tíu fokking raðir... hreytti hann út úr sér og engan djöfulsins Jóker...

Svona bölvaði hann og ragnaði á meðan hann var hérna inni, sagði Baldi.

Svo þegar hann var farinn hugsaði ég... kallinn er búinn að soga allt hið ljóta út úr Lottó vélinni... nú eru bara góðir straumar eftir.

Og ég keypti mér fyrsta miðann eftir orðljóta kallinn. Og veistu Brattur,sagði hann og sló sér á læri, ég vann fjörutíu og átta þúsund kall.

Svo hló Baldi innilega svo tár láku niður kinnar hans.

Ég kvaddi og labbaði út... hugsaði um góða strauma og vonda strauma...

...og að lífið væri Lotterí...
.

.