Innhverf íhugun

... í kvöld er hausinn á mér tómur... maginn er fullur og sjálfur er ég blá edrú... ég ætlaði að blogga eitthvað sem ég var að hugsa um í nótt þegar ég vaknaði klukkan hálf þrjú... það var svo ofboðslega fyndið í nótt að ég hristist allur úr hlátri og hélt honum niðri í mér til að vekja ekki heimilisfólkið...

... en svo í morgun mundi ég ekkert hvað ég var að hugsa í nótt og af hverju ég hló svona mikið...

... ég fór því í innhverfa íhugun a la Brattur... og hvernig gengur hún fyrir sig, kunna einhverjir að spyrja...

.

 

.

jú, sko, ég fer fyrst úr inniskónum og er bara á táslunum... sest upp í rúm og stari á tærnar... virkilega fast... eftir nokkur augnablik... þá hætti ég að sjá á mér tærnar... sálin á mér skrúfast inn í hausinn og líður ljúflega um heilann... leitar að hugmyndum, leitar að því sem ég hef gleymt... í öll skúmaskot sem fyrirfinnast í þessum skrítna haus... svo kemur hún aftur út og gefur mér skýrslu...

... réttir mér yfirleitt blað þar sem á stendur það merkilegasta sem hún fann á rúntinum um heilann...

... í morgun fékk ég hinsvegar autt blað frá sálinni... hún hafði ekki fundið neitt... ekki baun, ekki örðu ekki heystakk í títuprjóni...

... heilinn á mér er semsagt tómur... ég er ekki að grínast, sko...

... bara í fullum trúnaði að lokum... ég veit ekkert í minn haus...

... ég finn ekki einu sinni inniskóna mína...

.

 

.