Nei

Einu sinni var drengur sem hét Nei.. hann var í mestu vandræðum með nafnið sitt... þegar fólk spurði hann; hvað heitir þú, þá sagði hann auðvitað Nei... því hvað gat hann annað...

...fólk gapti og hélt að hann væri ga ga... eða jafnvel bra bra... og vildi ekkert tala við hann...

Pabbi hans hét, Smáfinnur. Ég veit að nú haldið þið lesendur góðir að ég sé bara að bulla... en svona er nú heimurinn skrítinn. Smáfinnur var hávaxið heljarmenni. Konan hans og mamma hans Nei hét Súla. Hún var skírð í höfuðið á fuglinum fallega sem stingur sér svo glæsilega í sjóinn eftir æti.

.

.

Þegar Nei var skírður, þá voru foreldrar hans ekki alveg sammála um hvað barnið ætti að heita. Súla vildi að hann fengi nafnið Leggur en Smáfinnur vildi að hann héti Pottur.

Þegar presturinn spurði; hvað á barnið að heita, þá sagði Súla strax; Leggur... en Smáfinnur sagði hvasst og ákveðið nei...

Presturinn skvetti vatni á koll litla drengsins og sagði; Nei skal þessi ljúflingur heita.

Endir.

Þessi saga kennir okkur að betra er að vera sammála heldur en ósammála.