Rassborukallinn

Í sundinu sér maður stundum skrítið fólk, skrítið fólk er reyndar alsstaðar, en í sundi getur það verið enn
skrítnara vegna þess að það er lítið klætt og maður sér vöxt þess miklu betur, og hann getur verið skrítinn vöxturinn, það er hægt að klæða af sér bumbuna, en í sundinu, þá er ekkert til hjálpar, hvort sem maður er í sundskýlu,stuttbuxum eða sundbol... sannleikurinn kemur nakinn í ljós...

... sumir koma trítlandi út úr búningsklefunum og halda þétt utan um sjálfa sig eins og þeir séu hræddir um að annars fari þeir eitthvað annað en þeir ætluðu... framan á þessu fólki stendur; afsakið að ég skuli vera til, afsakið að ég skuli trufla...og svo renna þeir sér niður í pottinn og það eina sem sést til þeirra eftir það er nefið sem rétt stendur uppúr...

... aðrir koma með bringuna vel framstæða, (þá er ég ekki að meina konur neitt sérstaklega) og á þeim stendur; hér er ég, er ég ekki flottur... farið frá og dáist að mér...

... það er einn kall sem kemur af og til í sundlaugina sem ég syndi alltaf í... hann er mjög einbeittur í því
sem hann gerir... kemur út í rauðum stuttbuxum, þær ná niður að hnjám, en ná ekki alveg upp fyrir rassboruna, svo hún fær að njóta sín vel, því flestum sundlaugagestanna verður starsýnt á svona miklar rassborur... vinurinn gengur beint að braut nr. 2 og stingur sér... alveg sama þó á þeirri braut sé manneskja að synda og enginn á öllum hinum brautunum...

...nei, rassborumaðurinn á braut nr. 2... svo syndir hann yfir og syndir þá í kaf sem á vegi hans verða, hann hefur m.a. synt mig, sjálfan Tarzan apabróður a la Brattur í bólakaf... ég fór nærri því úr axlarlið svo harður var áreksturinn, en sá í rauðu stuttbuxunum tók ekki einu sinni eftir mér... ég reyni því að nota braut nr. 2 eins lítið og ég get, en verð þó að gera það oftar en ég kýs, þar sem sundæfingar eru oft á hinum brautunum... í hverjum snúningi gjóa ég því augunum upp á bakkann og athuga hvort ég sé
rassborukallinn í rauðu stuttbuxunum á leiðinni...

... "vinur" okkar dvelur samt ekki lengi í lauginni... rútínan er þessi: sturta, beint út og stinga sér á braut
nr. 2 og synda tvær ferðir... já, tvær ferðir... og svo beint upp úr og í sturtu og klæða sig og þá er sundferðin búin...

... ég var búinn að lofa sjálfum mér og reyndar öðrum því að ég myndi synda daglega þar til ég yrði níræður... var svona eiginlega að hugsa hvort ég yrði þá kominn á næsta stig í tilverunni og orðinn; rassborukall...