Bræðurnir og dúfurnar

Einu sinni voru tveir bræður. Þeir hétu Feill og Greipar.

Feill var rauðhærður og freknóttur en Greipar bróðir hans var ljóshærður og bláeygður.
Þeir bjuggu heima hjá mömmu og pabba í litlu fallegu húsi ekki langt frá þorpinu.

Foreldrar þeirra voru  bændur og lifðu á dýrum þeim sem þau höfðu og grænmetinu sem þau ræktuðu.
Á bænum voru geitur og hænur og hestar og kindur og kýr og kanínur.
Feill og Greipar áttu dúfnabú. Þeir höfðu skyldum að gegna á bænum. Þeir þurftu að gefa kanínunum og hænunum, moka fjósið, reka kýrnar, setja niður kartöflur og kál og reita svo arfann úr garðinum.
.


.
Verkefnin voru mörg á hverjum degi en þegar þeim var lokið fór allur tíminn í dúfurnar. Þeim fannst gaman að halda á þeim og láta þær borða úr lófanum og tala við þær.
Allar báru þær nöfn eins og Elding, Babú, Hvöss, Máni og Sól.

Einn dag var úrhellisrigning. Þrumur og eldingar og brjálað veður. Pabbi og mamma voru ekki heima, höfðu farið inn í Dalina að skoða aligæsir sem þau langaði að kaupa.

Feill og Greipar voru hjá dúfunum þegar óveðrið skall á. Þeir settu þær strax í pappakassa og hlupu með þær heim í hús.

Óveðrið stóð í tvo daga. Ekkert heyrðist frá mömmu og pabba. Strákarnir slepptu dúfunum lausum. Þær flögruðu um allt húsið og skitu þar sem þeim sýndist.

Þegar mamma og pabbi komu loksins heim var húsið allt í rúst.

Foreldrarnir voru ekki kát með heimkomuna þegar þau sáu útganginn á húsinu.
Þau horfðu á drengina og vissu varla sitt rjúkandi ráð. Loks sagði pabbi við mömmu.

Ég skal taka Feil og setja hann í bað meðan þú lætur Greipar sópa.

Líkur hér sögunni af bræðrunum og dúfunum þeirra.
.

 

.

Chelsea ekkert vandamál.

Gary Neville er járnkarl og lætur sér ekki allt fyrir brjósti brenna.

VIÐ tökum Chelsea á morgun, ekki nokkur spurning með eða án Rooney. Svo þegar þau 3 stig verða komin í höfn... þá er deildin búin.
.

 

.

Neville: Getum ekki notað fjarveru Rooney sem afsökun