Gáta

... hér kemur gáta í anda Dolla Dropa...

... maður fór upp á hálendið með poka af grasfræi, hélt á honum yfir vinstri öxl... Hann var með heitt súkkulaði í brúsa, sex kleinur og flatkökur með hangikjöti... einnig var í farteskinu suðusúkkulaði og hárbursti...

... hann kom að stað þar sem uppblástur var mikill... einstök rofabörð risu upp úr sandinum eins og óvökvaðir kaktusar í stórri forstofu...

... okkar maður hóf þegar aðgerðir, tók af sér bakpokann með nestinu og einnig fræsekkinn... hann fór úr vindjakkanum, lagði hann í sandinn og settist... hlustaði á kyrrðina í auðninni og varð hugsað til ömmu sinnar sálugu... hann sá hana fyrir sér sitja á eldhúskollinum heima og raula; Bjargið aldan, borgin mín...

... eftir tvo bolla af heitu kakói og tvær kleinur, stóð hann upp og hóf að dreifa fræjum...

Honum fannst hann vera partur af náttúrunni, partur af alheiminum, partur af Guði. Hann var að græða landið.

Og þá er nú gátan búin.

Spurningin er, hvað er þessi maður???

.

.

Smáa letrið; svar við gátunni kemur ekki fyrr en á sunnudaginn. Endilega glímið við hana þangað til.

Athugasemdir

[Hrönn Sigurðardóttir, 2.8.2008 kl. 08:43]

Fyrrum starfsmaður Búnaðarbankans?

[Brattur, 4.8.2008 kl. 11:46]

neibb... sá sem græðir landið er náttúrulega "Landlæknir"...

[Halldór Egill Guðnason, 5.8.2008 kl. 01:45]