Buskinn

... við hlupum saman eitthvert út í buskann... svona byrjar saga sem á eftir að skrifa...

...hver hefur ekki farið út í buskann, eða langar a.m.k. að skreppa þangað einn daginn...

En hvar er hann, Buskinn... og hvernig lítur hann út... eru tré þar...

...eða er þetta auðn...???

Það eru svo margir sem hafa farið þangað, held ég... hvernig var?...  eða hefur enginn komist þaðan lifandi?

.

 

.

 

Athugasemdir

[Gunnar Helgi Eysteinsson, 9.2.2008 kl. 21:18]

Það verður gaman að lesa hana...

[Ingibjörg Friðriksdóttir, 9.2.2008 kl. 21:25]

Buskinn er aldrei langt undan, skrepp þangað af og til, en kem alltaf aftur.

Þetta er mjög skemmtileg pæling,  mig minnir að sögurnar í gamla daga hafi verið á þá leið að einhverjir fóru langt, langt, langt út í buskann, og það þýddi að þeir komu aldrei til baka.  Man þetta samt ekki vel.  Frískaðu upp á minnið mitt Brattur 

[Brattur, 9.2.2008 kl. 21:31]

... ef eitthvað fýkur út í buskann, þá kemur það aldrei aftur... ef maður fer þangað sjálfur, bara svona í rólegheitunum... þá á maður alltaf möguleika á að koma aftur... og hefur þá kannski með sér til baka það sem eitt sinni fauk út í buskann...

[Edda Agnarsdóttir, 10.2.2008 kl. 10:02]

Buski = skógur

(... ef eitthvað fýkur) út í buskann = út í bláinn

Þá kemur það örugglega ekki aftur, en ef það væri út í rauðann, þá kæmi það aftur!

[Anna Einarsdóttir, 10.2.2008 kl. 11:54]

Góð Edda.     Ég skil pointið.