Stjörnubjartur himinn

Það er ekki langt síðan að pabbi dó. Hann var skemmtilegur maður, fróður og víðlesinn en fyrst og fremst var hann góður maður.
Hann vissi allt um stjörnur himinsins og stjörnumerkin, enda var hann skipstjóri og kunni að sigla og rata um höfin með því að horfa til himins.
Í kvöld þegar ég kom heim voru norðurljósin í essinu sínu og dönsuðu af hjartans list í kringum stjörnurnar... þá var mér hugsað til hans.

Ég staldraði við
í myrkrinu
og horfði
til himins

Norðurljósin bylgjuðust
blíðlega í loftinu
Eins og þau væru að
reyna að svæfa stjörnurnar

En stjörnurnar létu
ekki plata sig
og héldu áfram að skína

Og gott ef ein þeirra
blikkaði mig ekki
.

.