Osturinn

Við borðum ostinn að innan
gott er mjúkan að finn´ann
Við aldrei út aftur rötum
Þó hann sé allur í götum

Gott er saddur að vera
Hvað eigum við nú að gera?
Aldrei er ein stök báran
Eigum við kannski að klár´ann?

.

 

.

 

 

 

 

 

.