Þráðurinn

Einu sinni var maður sem hét Þráður. Hann langaði svo mikið til að vera persóna í sögu... hann vissi að neðar í götunni ,við Mávastell 33 bjó rithöfundur, sem leit góðlátlega út.

Hann ákvað því að fara að heimsækja hann.

Þráður klæddi sig í uppáhalds rauðu buxurnar sínar og rauðu peysuna, setti svo á sig rauða derhúfu.

.

 

. 

 

 

Á leiðinni gelti á hann reiður bolabítur. Bolabíturinn var fastur í kveðju svo Þráður gelti bara á móti, en þá varð hundurinn öskuillur og stökk að Þráði. Prikið sem hélt keðjunni þaut upp úr jörðinni eins og flugeldur og bolabíturinn var laus.

.

.

Skelfingu lostinn hljóp Þráður undan kvikindinu. Bolabíturinn var fljótur að hlaupa, gelti ógurlega og froðufelldi. Þráður fann hvernig hann glefsaði í buxnaskálmarnar á uppáhalds rauðu buxunum hans.

Maðurinn í rauðu fötunum stökk yfir næstu girðingu en bolabíturinn varð eftir fyrir utan spólandi vitlaus.

Þráður áttaði sig fljótlega á að hann var staddur í garðinum hjá rithöfundinum, sem sat þarna á veröndinni og reykti pípu eins og alvöru rithöfundar gera.

Það sem Þráður áttaði sig hinsvegar ekki á var að hann var þegar orðinn sögupersóna í þessari sögu.

Rauði Þráðurinn í sögunni.